آنگ سان سوچی و سال‌هایی که در بریتانیا گذراند
نوشته شده توسط : amatrack

"اگر مردم کشورم به من احتیاج داشته باشند، تو به من کمک خواهی کرد که وظیفه ام را انجام دهم."

آنگ سان سوچی، رهبر دمکراسی خواهان برمه ۲۴ سال پس از آنکه خاک بریتانیا را برای پیوستن به جنبش دمکراسی خواهی به مقصد برمه ترک کرد، بار دیگر به این کشور سفر کرده است. مایک وولریج، خبرنگار روابط خارجی بی‌بی‌سی سال های زندگی او در بریتانیا را مرور کرده است؛ جایی که او تحصیل و ازدواج کرد:

آنگ سان سوچی می گوید که پس از نزدیک به ربع قرن، دوباره به بریتانیا آمده است که "دوستان قدیمی اش را ببیند و محل های قدیمی را از نو کشف کند" و امیدوار است که غم بر آن سایه نیاندازد.

قطعا لحظاتی هست که یادآوری آنها برای او غمگین کننده خواهد بود؛ لحظاتی که او و همسر فقیدش، مایکل آریس در بریتانیا با هم گذراندند.

آقای آریس در سال ۱۹۷۲ با خانم سوچی ازدواج کرد و در سال ۱۹۹۹ زمانی که همسرش در حبس به سر می برد، بر اثر ابتلا به سرطان درگذشت.

دولت برمه سال ها درخواست آقای آریس را برای صدور اجازه سفر به برمه و دیدن همسرش رد کرد.

دولت نظامی برمه به خانم سوچی گفته بود که می تواند برای دیدن همسر در حال احتضارش در آکسفورد، به بریتانیا سفر کند، اما او بر این باور بود که دیگر به او اجازه بازگشت به برمه داده نخواهد شد و رفتن او به بریتانیا به معنای تبعید همیشگی او خواهد بود.

مایکل آریس حس وظیفه شناسی همسرش را برای خدمت به وطن و مردمش درک می کرد. خانم سوچی در آغاز زندگی مشترک شان در نامه ای به همسرش نوشته بود: "اگر مردم کشورم به من احتیاج داشته باشند، تو به من کمک خواهی کرد که وظیفه ام را انجام دهم."

'فرزند وظیفه‌شناس'

با رفتن به برمه در سال ۱۹۸۸ جدایی میان خانم سوچی و همسر و فرزندانش آغاز شد

با رفتن به برمه در سال ۱۹۸۸ جدایی میان خانم سوچی و همسر و فرزندانش آغاز شد. کیم و الکساندر، فرزندان خانم سوچی چند باری به برمه سفر کردند و مادرشان را دیدند.

خانم سوچی برای مراقبت از مادر بیمارش به برمه رفت و سپس در آنجا به صف مبارزان دمکراسی خواهی پیوست و زمانی که چهره های اصلی جنبش از او خواستند که رهبری جنبش را برعهده گیرد، وظیفه خود دانست که در کشورش بماند.

او در سال ۱۹۶۰ همراه مادرش برمه را به مقصد هند ترک کرده بود؛ جایی که مادرش به عنوان سفیر برمه در دهلی منصوب شده بود.

خانم سوچی که آن زمان ۱۴ ساله بود، تحصیلات ابتدایی خود را در دهلی به پایان برد و برای ادامه تحصیل در رشته های فلسفه، علوم سیاسی و اقتصاد راهی آکسفورد شد.

ان پاسترناک - اسلیتر، همکلاسی او در دانشگاه در گفت و گویی که دو سال پیش با او کردم، خاطره نخستین روزی که خانم سوچی را در کالج دیده بود را به یاد آورد و گفت: "دختر زیبایی را در آن سوی اتاق دیدم و با خود گفتم که 'چه دوست داشتنی است'. دامن محلی و بلوز تنگ و بی آستینی پوشیده بود، موهایش را دم اسبی بسته بود و طره ای از موهایش را بر روی پیشانی ریخته بود؛ با صورتی زیبا و چشمانی درخشان، بسیار چمشگیر به نظر می رسید. همیشه پاکیزه بود و شاخه گلی در موهایش داشت."

زمانی که خانم سوچی در آکسفورد مشغول به تحصیل بود، پاتریشیا گور-بوث که همسرش سفیر بریتانیا در برمه بود، به نوعی "سرپرست غیررسمی" او محسوب می شد.

او می گفت: "در تعطیلات دانشگاه، او به خانه ما می آمد و در آپارتمان بالای خانه اقامت می کرد و به عنوان عضوی از خانواده ما، فرزند وظیفه شناسی بود."

آنگ سان سوچی، از طریق دوستان مشترکی با مایکل آریس آشنا شد که پژوهشگر فرهنگ تبتی بود. پس از مدتی که خانم سوچی در نیویورک زندگی کرد، رابطه این دو آغاز شد.

فرهمند و مصمم

خانم سوچی برای ادامه تحصیل در رشته های فلسفه، علوم سیاسی و اقتصاد راهی آکسفورد شد

مراسم عروسی آنگ سان سوچی و مایکل آریس در خانه گور -بوث برگزار شد.

خانم گور -بوث که اکنون در قید حیات نیست، در مستندی رادیویی که دو سال پیش درباره خانم سوچی ساختم، گفت: "خاله او (خانم سوچی) که سنت های مراسم بودایی ها را می دانست برای کمک آمده بود و دوستی دیگری لباس عروسی او را که تلفیقی از لباس های سنتی برمه و اروپایی بود، دوخت."

"راهبی بودایی سرود می خواند و مراسم به طور کامل از جمله چرخیدن به دور آتش و خوردن کوفته برنجی برگزار شد."

آنها زندگی مشترک شان را در آکسفورد آغاز کردند. خانم سوچی همانطور که در پیش از ازدواج برای دانشجویان دیگر برجسته بود، پس از ازدواج هم همانطور بود. دوستانش درباره شخصیت فرهمند و مصمم او صحبت می کردند و همسرش به او افتخار می کرد و حامی اش بود.

تانت میونت -یو، نوه یو تانت، دبیرکل سابق سازمان ملل متحد که اهل برمه بود، بارها به دیدار خانواده خانم سوچی در آکسفورد رفت.

او می گوید: "ما می نشستیم و چای می نوشیدم و ساعت ها درباره تاریخ برمه و شرایط روز کشور صحبت می کردیم."

خانم سوچی حالا دوباره به بریتانیا سفر کرده است؛ جایی که در آن بالید، ازدواج کرد و خانواده تشکیل داد، اما یک چیز مشخص است، برمه چه آن موقع و چه هر زمان دیگر همیشه در ذهن او بوده است.





:: برچسب‌ها: باند , ایتالیا , نشان ,
:: بازدید از این مطلب : 356
|
امتیاز مطلب : 10
|
تعداد امتیازدهندگان : 3
|
مجموع امتیاز : 3
تاریخ انتشار : چهار شنبه 31 خرداد 1391 | نظرات ()
مطالب مرتبط با این پست
لیست
می توانید دیدگاه خود را بنویسید


نام
آدرس ایمیل
وب سایت/بلاگ
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

آپلود عکس دلخواه: